Ανεργία και γραφειοκρατία, η «Σκύλλα και η Χάρυβδη» της ζωής στην Ιταλία το 2014.
Κι όμως, ένας πολυμήχανος άνδρας βρήκε τον τρόπο να λύσει το ένα πρόβλημα και να αξιοποιήσει το άλλο.
agrotes.blogspot.gr
Ο λόγος για τον Τζιοβάνι Καφάρο από το Μιλάνο, ο οποίος είναι διατεθειμένος να περιμένει στην ουρά για εσένα, με αντίτιμο 10 ευρώ την ώρα.
Το επάγγελμά του, όπως ποιητικά λέει ο ίδιος «αυτό του υπομονετικού ανθρώπου».
«Η γραφειοκρατία στην Ιταλία είναι δολοφονική. Είμαι ο άνθρωπος που θα περιμένει στην ουρά για λογαριασμό αυτών που δεν έχουν το χρόνο ή τη διάθεση», δηλώνει στην ιταλική La Stampa ο 42χρονος Καφάρο.
Ο Καφάρο έχασε τη δουλειά του το καλοκαίρι, όταν η εταιρεία ενδυμάτων όπου εργαζόταν πτώχευσε. Έκτοτε, έχει στείλει βιογραφικά σε περίπου 500 πιθανούς εργοδότες, έχοντας λάβει λιγότερες από 10 απαντήσεις. Δεν είναι μόνος, σε μία χώρα όπου το Νοέμβριο η ανεργία ανήλθε στο 12,7%.
Ωστόσο, η νέα του δουλειά πηγαίνει καλά, και ο 42χρονος περνά τις μέρες του στημένος στις τράπεζες ή τα ταχυδρομεία. «Οι ουρές για το φόρο πρώτης κατοικίας είναι τα καθημερινό μου ψωμί», δηλώνει χαρακτηριστικά.
Η δράση του μάλιστα επεκτείνεται και πέραν των συνόρων της Λομβαρδίας, στο Ρίμινι, τη Νάπολη και άλλες πόλεις, μπορεί εκεί που άλλοι δεν... αντέχουν.
Και η επιτυχία γεννά και φιλοδοξίες. Τι σημαίνει αυτό; «Αν όλα πάνε καλά, θα ιδρύσω πρακτορείο».
Πηγή: skai.gr
Κι όμως, ένας πολυμήχανος άνδρας βρήκε τον τρόπο να λύσει το ένα πρόβλημα και να αξιοποιήσει το άλλο.
agrotes.blogspot.gr
Ο λόγος για τον Τζιοβάνι Καφάρο από το Μιλάνο, ο οποίος είναι διατεθειμένος να περιμένει στην ουρά για εσένα, με αντίτιμο 10 ευρώ την ώρα.
Το επάγγελμά του, όπως ποιητικά λέει ο ίδιος «αυτό του υπομονετικού ανθρώπου».
«Η γραφειοκρατία στην Ιταλία είναι δολοφονική. Είμαι ο άνθρωπος που θα περιμένει στην ουρά για λογαριασμό αυτών που δεν έχουν το χρόνο ή τη διάθεση», δηλώνει στην ιταλική La Stampa ο 42χρονος Καφάρο.
Ο Καφάρο έχασε τη δουλειά του το καλοκαίρι, όταν η εταιρεία ενδυμάτων όπου εργαζόταν πτώχευσε. Έκτοτε, έχει στείλει βιογραφικά σε περίπου 500 πιθανούς εργοδότες, έχοντας λάβει λιγότερες από 10 απαντήσεις. Δεν είναι μόνος, σε μία χώρα όπου το Νοέμβριο η ανεργία ανήλθε στο 12,7%.
Ωστόσο, η νέα του δουλειά πηγαίνει καλά, και ο 42χρονος περνά τις μέρες του στημένος στις τράπεζες ή τα ταχυδρομεία. «Οι ουρές για το φόρο πρώτης κατοικίας είναι τα καθημερινό μου ψωμί», δηλώνει χαρακτηριστικά.
Η δράση του μάλιστα επεκτείνεται και πέραν των συνόρων της Λομβαρδίας, στο Ρίμινι, τη Νάπολη και άλλες πόλεις, μπορεί εκεί που άλλοι δεν... αντέχουν.
Και η επιτυχία γεννά και φιλοδοξίες. Τι σημαίνει αυτό; «Αν όλα πάνε καλά, θα ιδρύσω πρακτορείο».
Πηγή: skai.gr
